Naukowcy czasami w swoich badaniach posuwają się za daleko. Jednym z najbardziej kontrowersyjnych eksperymentów jest badanie Milgrama dotyczące autorytetu. Przeprowadzony w latach 1961 na 1000 osób różnej płci, zawodu, wieku za pomocą prądu badał jak bardzo skłoni jesteśmy ulegać autorytetowi – i jak bardzo skrzywdzić inną osobę. Badanie pokazało przerażające zjawisko. 65% Badanych było w stanie zadawać ból drugiej osobie będąc pod wpływem osoby, którą uważały za autorytet. Było to badanie, po którym zaczęto zadawać pytania, jak daleko badacz może się posunąć? Gdzie w badaniach wyznaczyć etyczne granice? I jak badania i eksperymenty wpływają na uczestników? Obecnie etyka badań nakazuje nie ukrywanie przed uczestnikami faktycznego celu badania, anonimowość, a plany badawcze muszą być zatwierdzone przez władze uniwersytetów. Do najbardziej nieetycznych badań w dziejach zaliczamy eksperyment amerykańskiego naukowca dr Wendella Johnsona badający wpływ pochwał i kar na dzieci. Prowadzono też eksperymenty mające wywołać w dzieciach strach – kolejne przerwane badanie, czy najstraszniejszy eksperyment w dziejach, czyli próba odpowiedzi na pytanie: jak będą żyć niemowlaki bez opieki dorosłych. Są to znane przykłady eksperymentów, wiele z nich przeprowadzono nielegalnie, często na więźniach, dzieciach z sierocińców czy bezdomnych. Czy nauka może krzywdzić jednostki dla wiedzy? Czy etyka w badaniach jest konieczna? Gdzie postawić naukowca granicę w ich badaniach?
