Terapia Gestalt – praktyka

0
3407

W praktyce najważniejszym aspektem terapii Gestalt jest relacja między pacjentem a terapeutą. Stanowi ona niezbędną bazę do uświadamiania pacjentowi określonych kwestii oraz ogólnie rzecz ujmując do osiągnięcia wyższych celów w zakresie realizowanej terapii. Najważniejsze by sesje odbywały się w atmosferze poufności i prywatności, aby pacjent miał pewność, że wszystko co się podczas nich wydarzy, pozostanie między nim a psychoterapeutą. To pierwszy krok do zdobycia zaufania, ale ważna jest również sama postawa psychoterapeuty. Nie powinien się on stawiać w roli autorytetu, który wskazuje gotowe rozwiązania lecz wręcz przeciwnie – jego zadaniem jest wykazanie się otwartością i zrozumieniem oraz umiejętnością naprowadzania pacjenta na określone sposoby radzenia obie z problemami. To oznacza, że nie ma miejsca na ocenianie ani na krytykę, aby nie zahamować swobodnego wyrażania siebie pacjenta. W pełni do tych zasad stosuje się psychoterapeutka dr Myszkowska-Litwa, prowadząca sesje z pacjentami w gabinecie psychoterapii i rozwoju osobistego w Krakowie.

Na czym skupiają się pacjent i terapeuta podczas terapii?

Przede wszystkim skupiają się na nurtujących aktualnie pacjenta problemach, przeżywanych emocjach, niezałatwionych sprawach itp. Ważne by odnosić się do teraźniejszości i przepracowywać bieżące problemy. Terapeuta stopniowo poznaje przyczyny niedogodności wskazywanych przez pacjenta i już podczas rozmowy stara się zwiększyć jego samoświadomość, poczucie własnej wartości, a także dąży do naprowadzenia go na poznanie skutecznych sposobów samodzielnego rozwiązywania różnego rodzaju spraw. Mają do tego doprowadzić między innymi – swobodne doświadczanie emocji bądź stosowanie eksperymentalnych metod działania, które poszerzają świadomość pacjenta.

Przykładowe metody działania

Gdy pacjent boryka się z poczuciem porzucenia przez kogoś, to stosuje się tak zwaną metodę pustego krzesła, która polega na tym, że pacjent wyobraża sobie osobę, która ją opuściła, siedzącą na krześle. Ma w tym momencie sposobność porozmawiania z nią, wyeksponowania swoich prawdziwych emocji i odczuć. Rozwiązanie problemu odnoszącego się do poczucia porzucenia, umożliwi pacjentowi budowanie prawidłowych relacji w przyszłości, nienaznaczonych dotychczasowym problemem, bowiem takowy zostanie już przepracowany.

Interesująca jest również metoda identyfikacji. Zadaniem pacjenta jest utożsamienie samego siebie z określoną rzeczą bądź sytuacją. Człowiek wypowiada się jakoby z perspektywy danej rzeczy/sytuacji, dzięki czemu poszerza sposoby rozumienia samego siebie. Słuchanie wypowiedzi pacjenta daje również terapeucie przestrzeń do odkrycia jego niewyartykułowanych problemów.

[Głosów:2    Średnia:5/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here