W każdej niemal galerii handlowej znajdują się sklepy z wyposażeniem wnętrz oraz z artykułami dekoracyjnymi. Na półkach piętrzą się stosy eleganckiej porcelany, zdobionej ręką co znamienitszych projektantów artykułów użytkowych. Mnóstwo wzorów i kolorów oraz różnorodne style, od klasycznego zdobionego ornamentami, przez piękny nowoczesny z motywami tulipana czy maków, a na nowoczesnych, surowych bez zdobień skończywszy. Tuz obok znajduje się półka z garnkami znakomitych światowych marek. Są całe kolekcje garnków stalowych, granitowych czy aluminiowych ale pokrytych nieprzywieralnymi powłokami. Bardziej zamożni mogą zakupić zestawy garnków żeliwnych za okrągłe tysiące. Wszystko utrzymane w najnowocześniejszej stylistyce i dopasowane kolorystycznie do najróżniejszych gustów. Jako dodatek można przeglądnąć ofertę sztućców znanej przedwojennej marki oraz obecnej konkurencji. Jednak żadne z kompletów nie mają nic wspólnego z siermiężnymi widelcami stanu wojennego. Nowoczesne linie, idealnie gładkie i równiutkie krawędzie, błyszczące powierzchnie idealnie komponują się z pozostałymi produktami w danym sklepie. Jednak są klienci poszukujący wciąż pstrokatych dodatków z taniego plastiku, bo do takich się przyzwyczaili i na takie ich stać. Problem w tym, że sklepy gospodarstwa domowego zniknęły z ulic, ustępując miejsca nowoczesnym salonom, w których próżno szukać gumowej podkładki na stół czy serwetnika z czerwonego plastiku. Odeszły w zapomnienie dobre kolorowo emaliowane garnki Olkusz i patelnie metalowe, na których usmażenie czegokolwiek bez litrów tłuszczu graniczyło z niemożliwością. Cepeliowskie dodatki w postaci drewnianych łyżek zastąpiły silikonowe sztućce. Stalowy czajnik z gwizdkiem wyparły elektryczne czajniki bezprzewodowe. Nawet stare poczciwe tarki chętnie zastępuje się wszechstronnymi maszynkami do cięcia i siekania na tysiąc sposobów. Niby ładne i praktyczne są te nowoczesne gadżety, jednak ich ceny odstraszają, dlatego w wielu domach nadal królują poczciwe społemowskie plastiki.
