Plastyka pochwy czyli waginoplastyka przez niektórych bywa nazywana uelastycznieniem, bo polega na poprawieniu rozciągnięcia mięśni pochwy. Ze względu na to, że aż 90 procent kobiet, które rodzą naturalnie doznaje mniejszych czy większych urazów pochwy oraz jest nacinane krocze, jest toż sposób zyskujący na popularności. Dzięki waginoplastyce kobieta nawet po paru porodach ma nadzieję na udany seks. Ważne jest to, by plastykę pochwy wykonywał ginekolog, bo to on ma wiedzę oraz właściwe przygotowanie do wykonywania takich zabiegów. Uwaga: plastyka pochwy nie jest przeciwwskazaniem do kolejnej ciąży.
Na czym polega waginoplastyka?
Waginoplastyka jest zabiegiem wykonywanym z reguły w znieczuleniu ogólnym. Polega na usunięciu nadmiaru tkanek, które uległy rozciągnięciu wskutek wielokrotnych porodów. W drugich wypadkach plastyka pochwy jest ratunkiem dla osób z tzw. zespołem zbliznowaciałej pochwy. Wówczas plastyka pochwy polega na wycięciu czasem bardzo rozległych blizn, które inny jako skutek pęknięcia lub nieudolnego nacięcia krocza podczas porodu. Pamiętajmy też, że w zakresie sromu i ujścia do pochwy mogą się tworzyć różne zmiany, takie jak ropnie, torbiele, włókniaki czy zmiany nowotworowe. Ich leczenie wymaga często wycięcia ogromnej ilości tkanek, co może prowadzić także zwężeniem ujścia pochwy. To z kolei wiąże się z kłopotami intymnymi pacjentki, która czuje ból przy stosunku czy nawet nie jest w stanie go odbyć. Zabieg plastyki pochwy oraz odpowiednia rekonstrukcja jej ujścia może przywrócić kobiecie radość wynikającą ze zbliżeń. [1][2]
Czy warto poddać się zabiegowi waginoplastyki?
Jeśli pacjentka ma ku temu wskazania, niewątpliwie tak. Kobiety ze znacząco zwężonym ujściem pochwy nie są w stanie stosować tamponów, a badanie ginekologiczne za pomocą wziernika czy dopochwowej sondy USG jest dla nich źródłem bólu. Zabieg plastyki pochwy pozwala im zapomnieć o tych problemach. Nie bez znaczenia są też wynikające z zabiegu korzyści połączone z samopoczuciem psychicznym pacjentek. Te ze zbyt ciasną pochwą nie są w stanie odbywać stosunków, co wiąże się często z dużymi kompleksami. Z innej strony kobiety z problemem zbyt luźnej pochwy nie odczuwają satysfakcji fizycznej oraz dodatkowo obawiają się, iż nie czuje jej też partner. Po zabiegu plastyki pochwy na nowo czerpią one radość z życia erotycznego, a także czują się bardzo atrakcyjne.
Waginoplastyka: przeciwwskazania
potwierdzona czy w najkrótszym czasie planowana ciąża
nowotwór
zaburzenia krzepnięcia krwi
zły stan zdrowia oraz informujące o tym wyniki badań
Plastyka pochwy: badania przed zabiegiem
Ponieważ plastykę pochwy składa się w znieczuleniu ogólnym, to wskazane jest wykonanie dodatkowych badań:
grupa krwi
morfologia z rozmazem, OB.
mocz badanie pełne
koagulogram (APTT, wsk. Quicka, INR)
glikemia na czczo
elektrolity (K, Na)
jonogram, mocznik, kreatynina
antygen HBS, HIV, HCV
EKG z opisem
RTG klatki piersiowej
Waginoplastyka: przebieg zabiegu
Plastyka pochwy trwa od 40 do 90 minut, składa się ją w znieczuleniu ogólnym. Lekarz nacina tylną ścianę pochwy, usuwa nadmiar tkanek, po czym nićmi rozpuszczalnymi zszywa mięśnie i śluzówkę pochwy. Pacjentka po zabiegu pozostaje przez co najmniej 24 godziny w klinice.
Plastyka pochwy: rekonwalescencja
Pełna rekonwalescencja po plastyce pochwy trwa blisko dwa miesiące – po tym czasie można powrócić do codziennej aktywności fizycznej. Po siedmiu dniach od zabiegu ma miejsce wizyta kontrolna. Przez blisko dwa tygodnie może zachowywać się obrzęk, zasinienie krocza, ból i zwiększona temperatura ciała. W celu złagodzenia dolegliwości można stosować środki przeciwbólowe dostępne bez recepty. Należy szczególnie dbać o odpowiednią czystość krocza.
Możliwe powikłania po zabiegu waginoplastyki
Niestety waginoplastyka, jak każdy zabieg operacyjny, składa się z ryzykiem wystąpienia powikłań. Najczęstszymi są ból i obrzęk okolicznych tkanek w stanie pooperacyjnym, a te zwykle znikają w przeciągu kilku dni.Poważnym powikłaniem jest natomiast zakażenie rany pooperacyjnej. Po zabiegu wymagane jest ścisłe przestrzeganie zasad higieny. Wilgotne środowisko śluzu pochwowego jest doskonałą pożywką dla drobnoustrojów. Dodatkowo nieduża odległość między odbytem a ujściem pochwy ułatwia patogenom poruszanie się. Bakterie wchodzące w skład fizjologicznej flory jelita grubego są przyczyną zakażeń intymnych. Taka choroba w stanie pooperacyjnym składa się z wydłużeniem czasu gojenia ran i silnymi dolegliwościami bólowymi.Aby zapobiec powikłaniom, bardzo efektywne jest też zachowanie wstrzemięźliwości fizycznej przez blisko 6 tygodni. W owym momencie dochodzi do zagojenia rany i wzmocnienia blizny, tak aby nie otworzyła się ona ponownie. Niestety niektóre pacjentki mają skłonność do przerastania blizn, co może prowadzić ponownym zwężeniem pochwy. Ponadto wskutek przecięcia drobnych nerwów pacjentka może być zaburzenia czucia okolicy ujścia pochwy. Nie powoduje to a w żaden sposób na odczuwanie przez nią satysfakcji fizycznej.
