Iść na studia czy nie iść? Jeśli tak to na jakie studia? Takie pytanie zadają sobie młodzi ludzie, którzy przygotowują się do zdania matury.
Takie pytanie zadają sobie też nieco starsi ludzie, którzy popróbowali trochę pracy i zastanawiają się czy i gdzie wgłębiać wiedzę w tym kierunku.
To jakie studia wybieramy determinuje rynek pracy, zainteresowania, poziom trudności studiów, koledzy, rodzina, owczy pęd, a czasem miejsce zamieszkania i możliwość dojazdu.
Jedna z filozofii głosi, że żaden wybór nie jest zły, każdy tylko niesie inne konsekwencje.
Zastanówmy się jednak co powinno determinować wybór studiów.
Na studiach uczymy się wielu przedmiotów, nie wszystkie nas interesują, nie wszystkie nam są potrzebne. Ba! Przedmioty to jedno, drugie to sposób ich wykładania, przez co jedne mogą nas zainteresować, inne nie.
Zatem po pierwsze prześledźmy zakres przedmiotowy. Ekonomia może być na wielu taka sama, nie na wszystkich takie same przedmioty związane z ekonomią. Warto przyjrzeć się wykładowcom, ich książkom i pracom. Czy są przystępne, czy mogą wzbudzić zainteresowanie.
Po drugie co lubimy. Nie wytrzymamy na studiach, jeśli coś kompletnie nas nie interesuje, a tylko nas opłaca. Nie będziemy mieć motywacji do zdobywania wiedzy, nie staniemy się kompetentni na rynku pracy, bo nawet nie będziemy chcieli. Zainteresowanie to najistotniejszy filar studiowania. Ważne byśmy lubili daną dziedzinę, byśmy chcieli ją wgłębiać.
Po trzecie samodzielność. W szkole były klasy, na studiach jest indywidualizm. Przede wszystkim myślmy samodzielnie, Nie dajmy sobą kierować, bo to nasza przyszłość zawodowa. Jakkolwiek otoczenie widzi w nas potencjał i sugeruje co powinniśmy robić, my sami wiemy najlepiej co siedzi w naszej głowie.
Po czwarte samodyscyplina. Nie osiągniemy nic jeśli nie będziemy systematyczni i wytrwali. Studia wymagają zaangażowania. Jeśli w coś się nie zaangażujemy, to niewiele z tego wyniesiemy.
Może wystarczy tych przymiotów, które powinny determinować nasz wybór. Przyjrzyjmy się teraz co możemy wynieść ze studiów. Czy wiedzę? To zależy od nas samych. A może studia uczą nas myśleć? I oto także to zależy od nas samych. Można uczyć się w sposób głupi. Łykać to co na zajęciach – zakuć, zdać, zapomnieć. Można się angażować – uczęszczać na konsultacje, do biblioteki, próbować praktyk, stażów w swoim zawodzie, szukać informacji od specjalistów, chodzić na koła zainteresować, próbować różnych projektów, nawiązywać kontakty biznesowe. Dróg jest wiele. Najgorsza jest bierność: liczenie na to, że skończymy studia, napiszemy CV i dostaniemy pracę. Już w trakcie studiów warto poddać się wyzwaniom rynku pracy. Nie każdemu jednak to się udaje.
„Studia to przedłużone wakacje” – rzecze wielu. To właśnie nie do końca prawda. Są kierunki bardzo ciężkie, które utrudniają godzenie studiów z innymi zajęciami.
Studia ułatwiają start na rynku pracy, jednak jest to zdeterminowane tym, że wiele ze studiów wynosimy. Uczymy się pokory wobec tego, co nas przerasta, uczymy się pogodzić wiele spraw ze sobą, jesteśmy zmuszeni, by nauczyć się współżyć z ludźmi a nawet pracować w grupie, uczymy się uczyć i dzielić wiedzą z innymi. To są ważne cechy wymagane w korporacjach i wielu dużych firmach.
Czy po studiach jesteśmy specjalistami? Absolutnie! Bynajmniej nie. Tylko praktyka uczyni z nas specjalistów, sama teoria, co często spotyka się na studiach, może co najwyżej pomóc nam wdrażać pomysły na naszej drodze kariery, ale nie może dać nam tego, co nazywa się biegłością w danej dziedzinie. Teoria tylko wspomaga, nie czyni nas mądrymi.
Co więcej uczymy się na błędach. Swoich czy czyichś. Warto by je dostrzegać, warto by próbować. Studia może nie są dla wszystkich, ale nie sposób przewidzieć dla kogo one są. Trzeba próbować. Czasem intelekt, a czasem sama pasja dopomoże by przebrnąć przez studia.
Jakie studia dają dobre kwalifikacje? Wszak każde. Nie ma studiów, które by nie dawały kwalifikacji, tylko nasz wewnętrzny krytyk określa, że coś jest beznadziejne. A tak naprawdę nie chodzi o beznadziejność, lecz o to, że coś nie jest dla nas, że to nie nasz droga, nie nasz styl i sposób na życie. Każdy powinien szukać tego co lubi, co go inspiruje. Nie można zmusić kogoś do czegoś. Wszystko ma dobre i złe strony, a fakt, że coś wybieramy zależy od tego, czy te złe strony zaakceptujemy. Nie musimy się na nie godzić.
Studia mogą ułatwić znalezienie pracy pod warunkiem, że coś z nich wynieśliśmy. Bardzo rzadko się zdarza, że pracodawca przypisuje, że ktoś ma wiedzę bo ktoś ma papier. Nie łudźmy się. Jeśli nie interesuje nas wszystko na studiach, warto posiąść dobre kwalifikacje choć z niektórych przedmiotów lub przynajmniej określić swoje zainteresowania, a i tak się zdarza, że ludzie po studiach nie wiedzą czego chcą.
Podsumowując jest wiele przyczyn determinujących wybór studiów i na różnym etapie życia można się na to decydować. Kierunki studiów różnią się między sobą, nawet kierunki o tej samej nazwie. Jak wielu twierdzi, studia to przedłużone wakacje, jednak jak pokazują niektóre kierunki studiów, to nieprawda. Często na rynku pracy wymagane jest wyższe wykształcenie, więc absolwenci uczelni mają lepszy start, ale należy pamiętać, że większość firm egzekwuje od nich jaką mają wiedzę i umiejętności. Przymiotnik dobrego kandydata na studia jest hybrydą zainteresowań, samodzielności i samodyscypliny. Warto przyjrzeć się też programowi studiów, czy zawiera przedmioty, których chcemy się nauczyć. Studia nie czynią z nas specjalistów jednak kształtują na osoby zaradne pod wieloma względami. Wybór studiów determinuje w jakiś sposób nasze życie, jednak nie musimy się tym wyborem posiłkować i ciągle trzymać jedynej obranej ścieżki zawodowej. Można łączyć ze sobą różne kierunki lub uczyć się czegoś na własną rękę. Kwintesencją wyboru są zainteresowania, jednak w dużej mierze samą pasją się nie nakarmimy. Warto połączyć zainteresowanie z opłacalnością i zdywersyfikować swój wybór tak, by robić to co lubimy a jednocześnie mieć z tego duże korzyści finansowe.
