Wedle oficjalnych informacji epidemiologicznych samobójstwa dokonane popełniają przede każdym osoby cierpiące na schorzenia emocjonalne (aż 80 proc. wypadków); przeważnie są to chorzy z depresją. Choroby afektywne potrafią nawet 30-krotnie zwiększać ryzyko samobójstwa. Na właściwą uwagę zasługują m.in. cierpiący z możliwymi obciążeniami, np. ciężkimi schorzeniami osobowości, przewlekłym uciskiem, zależni od alkoholu, a oraz w pełnej depresji, jakiej z treści towarzyszy duże poczucie beznadziei. Ryzyko zachowań autodestruktywnych znacznie narasta u osób z niepoznaną i nieleczoną depresją. Wedle WHO – samobójstwo to wydarzenie wielowymiarowe – skutek skomplikowanych interakcji czynników biologicznych, genetycznych, psychologicznych, socjologicznych i ekologicznych.
Niebezpieczne objawy depresji
Wedle Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) depresja to najpopularniejsze zaburzenie emocjonalne na globie a zarazem najpowszechniejsza przyczyna wady i niezdolności do pracy. Zaburzenie może posiadać charakter nawracający oraz ciągły. Co istotne – można je skutecznie usuwać – jeszcze śmielsze i lepsze formy kuracji dają możliwość na powrót do zdrowia oraz życia sprzed choroby. Depresja jest to obraz kliniczny, który wykazuje wiele stron charakterystycznych u każdego pacjenta. Wśród szczególnie niepokojących symptomów zawiera się poczucie utraty sensu mieszkania a beznadziei. Do symptomów najpoważniejszych, które wymagają natychmiastowej konsultacji psychiatrycznej, należą myśli rezygnacyjne i lplanowanie śmierci.Pacjenci z depresją mogą marzyć o śmierci drogą naturalną (np. w efektu nieszczęśliwego wypadku); zawsze w ciągu choroby pragnienie autodestrukcji że się zwiększać i przybierać formę nauk o popełnieniu samobójstwa.
Zasady i myśli samobójcze w depresji
Cierpiący na depresję najpierw starają nie poddawać się myślom samobójczym, tylko z dnia na dzień ta typowa walka o życie, staje się jeszcze cięższa. Kiedy chorzy czują, że sobie nie radzą, szukają ulgi w zupełnie istotny sposób – mówią o naszych sprawach innym. W ekstremalnych wypadkach depresji pojawiają się tendencje samobójcze. Cierpiący zastanawiają się, w jaki sposób popełnić samobójstwo, zaczynają rozważać różne schematy. U niektórych osób akt przybiera formę dokładnego, szczegółowego planu, u innych – wręcz odwrotnie – jest zjawiskiem spontanicznym, nagłym.
Myśli samobójcze w depresji
Trzeba zaznaczyć, że myśli samobójcze są symptomem choroby, oraz nie świadomą decyzją. Osoba cierpiąca na depresję może posiadać zmieniony osąd siebie i to wtedy depresyjny sposób myślenia popycha ją do powiedzenia samobójstwa. Jeśli do myśli samobójczych dołączą się tendencje samobójcze, taką osobę należy niezwłocznie skierować do szpitala psychiatrycznego celem zapewnienia kontrole i zwiększenia leczenia. Myśli samobójcze w depresji mówią o jej ostatecznym nasileniu. Zazwyczaj poprzedzane są wystąpieniem myśli rezygnacyjnych. Dla człowieka cierpiącego na depresję myśli samobójcze są często naturalną konsekwencją braku możliwości, niewiary w wersję rozwiązania dużych problemów, są podpowiedzią rozwiązania tych problemów – to forma odbicia się od bardzo, wydawało się, beznadziejnego życia.
Myśli samobójcze – stan zagrożenia zdrowia i życia
Myśli samobójczych w depresji absolutnie nie wolno ignorować – nawet myśli pojedynczych, które pacjent (wedle swej oceny) w pełni kontroluje, a jak nie sąu niego myśli samobójcze. W takich wypadkach jednocześnie nie należy czekać z pomocą specjalistyczną – z zasady chory wymaga wdrożenia właściwego zachowania i kuracji. Duże myśli samobójcze uważa się za stan szkodliwy dla zdrowia a trwania pacjenta. Cierpiący potrzebują natychmiastowej pomocy psychiatrycznej (w takiej formie należy zgłosić się w systemie natychmiastowym do lekarza; ewentualnie udać się na salę przyjęć do szpitala psychiatrycznego). Cechuje to ogromny nacisk poczucia beznadziei na stan nasilenia myśli samobójczych. Również do bardzo niebezpiecznych obrazów i elementów wielkiego ryzyka dokonania próby samobójczej należą m.in. bezsenność, nadużywanie alkoholu a różnych substancji psychoaktywnych, depresja w głębszym wieku i/lub o dużym zwiększeniu, wcześniejsrodzinie pacjenta lub pośród nowych osób będącuch w jego życiu. Nie da się przekonać cierpiącego na depresję, chcącego zrobić samobójstwo, iż nie warto, że życie jest wspaniałe itp. Wynika to zatem z bezkrytycyzmu pacjenta – jest on sam w stanie oceniać siebie, swoją przyszłość właśnie z pozycjidepresji.
Nieleczona depresja – choroba śmiertelna
Nie wolno zapominać, że ryzyko wystąpienia następnych prób samobójczych (po próbach nieudanych), jest dość wysokie, co zwiększa zagrożenie popełnienia samobójstwa. Dlatego odpowiednie rozpoznanie i kuracja wdrożona na chwilę właściwą nabierają w takich wypadkach innego znaczenia. Warto wspomnieć, że zmniejszenie ryzyka zachowań samobójczych obserwuje się u pacjentów leczonych profilaktycznie litem.
