Powieść Wiesława Myśliwskiego „Traktat o łuskaniu fasoli” to wyjątkowa opowieść mężczyzny o swoim życiu – młodości, miłości i pracy. Utrzymana jest w formie monologu narratora do tajemniczego przybysza. Powieść otrzymała wiele prestiżowych nagród literackich i stanowczo jest ich warta. Nie sposób nie docenić walorów estetycznych tego dzieła i przejść obok wciągającego stylu Myśliwskiego łączącego pamiętnikarstwo z elegancją. To opowieść przeplatana wyjątkowymi prawdami życiowymi, do których warto wracać. To książka, której lektura pochłania. To także opowieść, którą warto przeczytać więcej niż raz – powoli, chłonąc każde słowo i szukając w każdym drobnym zdarzeniu głębszych zdarzeń. Dygresje i myśli niewypowiedziane nie pozwalają czytelnikowi oderwać się na dłuższy czas od lektury. Przedstawia nie tylko losy narratora, ale też wyjątkowe tło historyczne, opowiada o tym, jak wojna wpłynęła na ukształtowanie życia wielu ludzi. Mamy w niej do czynienia z obrazem powojennego dorastania w rzeczywistość PRL-u i ból młodych ludzi zmuszonych do porzucenia marzeń o pięknym życiu. A co najważniejsze – lekcję o przemijaniu i dorastaniu. Niektórzy mogą pochłonąć tę powieść w jedną noc, ale lepiej jednak zdecydować się na powolne dawkowanie sobie mądrości Myśliwskiego, który w swoim „traktacie” wyłożył najważniejsze prawdy życiowe dotyczące przeznaczenia i życia. To niewątpliwie klasyka współczesnej literatury polskiej sama w sobie i żaden szanujący się czytelnik nie powinien przejść obok niej obojętnie.
